verbinden, versimpelen & visualiseren
Afgelopen weekend vierden we het International Sketchnote Camp in Leiden. Het was precies dat: mensen van over de hele wereld kwamen samen, om een heel weekend te praten over sketchnotes en daar sketchnotes van te maken. Tegen de een vertel
Het klinkt als ingrediënten voor een nieuw televisieprogramma. Het was mijn vakantie. Mijn waanzinnige vakantie! Korte theorieles over fotografie met visueel verslag Drie van deze vrouwen en een bemanningslid fotograferen beroepsmatig, twee vrouwen noemen zich hobby fotograaf maar ik weet
Het kennismakingsgesprek met een nieuwe collega komt op vakanties. Logisch, want het is hartje juli en de beste collega’s zijn al weg. Er kwam een bedachtzaam “Oh… dat is heel iets anders dan de meeste mensen doen.” Andere reacties zijn
Mijn eerste opdracht als gedetacheerde projectmanager vond ik bij de gemeente Leiden. Het was deze opdracht waarbij ik alle vaardigheden die ik had vanaf het begin inzette én mijn huiswerk van de opleiding Visueel Leiderschap van De Betekenaar direct in kon zetten. Mijn kwaliteiten als visueel projectmanager gingen met sprongen vooruit.
Veertien maanden geleden werd ik gekozen als een van de nieuwe coreteammembers van de European Visual Practitioners (EVP). Natuurlijk nadat ik mezelf had gemeld voor de functie en dat deed ik nadat ik er met een paar mensen over had gepraat. Het vraagt namelijk wel toewijding.
Daarom was ik de afgelopen dagen in Lyon en Parijs.
Het boek Systemisch Wijzer heeft als ondertitel “kennis uit opstellingen die je iedere dag kunt gebruiken”. Het boek werpt licht op verschillende zakelijke situaties waarin we ons (mogelijk) bevinden. Natuurlijk nadat er is toegelicht hoe het samenkomen en samenwerken van systemen in de basis werkt.
Afgelopen zondag ontmoette ik Fabienne voor het eerst: wij gingen samen op workation. Een beetje spannend en toch heel erg vertrouwd. We ontmoetten elkaar elke maand in haar online boekenclub over persoonlijke ontwikkeling en elke maandagochtend telefonisch als elkaars accountability
In 2022 onderzoek ik het woord luxe. Deze keer grijp ik een gesprek over een huurauto aan om uitgebreid te vertellen over de luxe van krijgen van je vraagt.
Meer krijgen is echt niet erg. De positieve intentie weegt veel zwaarder, maar heel even is daar een “o, jammer” in je hoofd.
Als ik start met een nieuw project vraag ik altijd naar de gebaande paden. Naar de gewenste en logische routes, naar wat ingesleten is en wat hoort. Als ik dat weet, vraag ik naar de wens, naar wat ze zouden doen als alles mag of naar de informele organisatie. Opdrachtgevers moeten er over nadenken, maar glimlachen als ze merken welk antwoord zij gaan geven.
Ik wilde me niet meer laten verleiden door “maar als omgevingsmanager moet jij hier echt bij zijn”, terwijl ik me stilletjes afvroeg waarom mijn agenda dan niet belangrijk was bij het plannen van de afspraak. Ik wilde mezelf niet meer voorbij lopen en dan lief glimlachen, terwijl ik wist dat ik mezelf aan mijn jas moest trekken. Ik wilde niet meer steeds op het toppen van mijn kunnen leven en migraine krijgen in het weekend of tijdens vakanties.